wysypka - po antybiotyku? właściwie już nie chcę was zasypywać pytaniami i prośbami o rady, ale podzielić się tym, jak u mojej córusi przebiega choroba. od wczoraj zażywała antybiotyk . dziś rano obudziła się z wysypką na dłoniach i stópkach. lekarka obejrzała małą i stwierdziła, że ma zapalenie jamy ustnej, a nie
Antybiotyk jest ratunkiem i skutecznym lekarstwem na schorzenia o podłożu bakteryjnym. Jednak, pomimo iż pozwala szybko uporać się z chorobą, to cechuje go szereg poważnych skutków ubocznych. Powinniśmy przede wszystkim pamiętać, że prowadzi on do zabicia i usunięcia wszystkich bakterii, również tych dobrych i potrzebnych. Tak więc organizm potrzebuje czasu, aby odbudować florę bakteryjną po chorobie, a w tym czasie jest bardziej narażony na rozmaite infekcje. Po zakończeniu antybiotykoterapii zaleca się, aby dziecko pozostało w domu, do czasu aż układ odpornościowy wzmocni się na tyle, że będzie w stanie samodzielnie stawić czoło wszelkim drobnoustrojom, jakie będą go zewsząd atakować. Jak organizm reaguje na antybiotyk? Po pierwsze z pewnością zdrowieje, bo antybiotyk jest substancją, która zabija chorobotwórcze bakterie. Jednocześnie jednak dochodzi do unicestwiania tych dobrych, co może skutkować rozmaitymi objawami, które mogą, ale nie muszą się pojawić u naszego dziecka. Najczęściej po antybiotyku występuje biegunka. Dochodzi do niej, ponieważ zabijane są dobre bakterie układu pokarmowego, które odpowiadają za neutralizowanie toksyn. U niektórych dzieci po antybiotykoterapii pojawiają się również: nudności, bóle żołądka, pokrzywka, wysypka, grzybica języka. Jeśli u dziecka dojdzie do pojawienia się niepożądanych objawów, powinno ono pozostać w domu co najmniej do czasu ich ustąpienia, np. w przypadku biegunki do momentu aż układ trawienny wznowi prawidłową pracę. Nasze dziecko powinno również dłużej nie chodzić do szkoły lub przedszkola, jeśli pojawi się uczulenie w konsekwencji podawania antybiotyku. Jeśli lek został źle dobrany i nie może on zwalczyć konkretnej bakterii, to kuracja lecznicza może się przedłużać. Dostępne są różne antybiotyki i działają na różne bakterie, aby zastosowany lek był skuteczny, konieczne jest przeprowadzenie badania bakteriologicznego, które wskaże najlepszy lek. Dziecko po antybiotyku Jako rodzice powinniśmy pamiętać i zdawać sobie sprawę, że dziecko po zastosowaniu antybiotyku jest osłabione. Ma to miejsce w największej skali, jeśli podanie leku spowodowało dolegliwości ze strony układu pokarmowego. Jeśli nie chcemy, aby powrót do formy naszej pociechy, zajął kilka tygodni, warto jednocześnie z antybiotykiem podawać probiotyki. W przypadku większości z nich konieczna jest dwugodzinna przerwa pomiędzy probiotykiem a antybiotykiem. Substancje te uzupełniają naturalną florę bakteryjną układu odpornościowego oraz działają stymulująco na układ odpornościowy. Stosowanie probiotyków, czyli leków osłonowych przy antybiotykoterapii oraz przez co najmniej kilka dni po jej zakończeniu zmniejsza osłabienie organizmu dziecka, które mogą nam sugerować: senność, ogólne rozbicie, utrata masy ciała, zawroty głowy, osłabienie mięśniowe. Dla dziecka wskazane jest stosowanie naturalnych metod wzmocnienia — czosnek, cebula, cytrusy, kapusta kiszona. Pomagajmy mu dietą. Niezwykle istotne będą również ryby zawierające nienasycone kwasy tłuszczowe. Kiedy wracamy do szkoły i przedszkola? Jeśli lekarz zaleci antybiotykoterapię, to konieczne jest jej przeprowadzenie dokładnie wedle wskazań i zaleceń do samego końca. Oznacza to, że kuracja poprzez podawanie leku może pochłonąć nawet 10-14 dni. Mimo iż już po 2-3 dniach dziecko czuje się lepiej, mija gorączka, to nie wolno przerywać podawania leku na własną rękę, gdyż grozi to rozwojem powikłań lub nawrotu choroby. Jeśli chodzi o powrót do szkoły czy przedszkola, to po zakończeniu podawania leku, powinniśmy udać się z dzieckiem na kontrolę do pediatry. Wychodzić z domu, dopiero gdy uzyskamy potwierdzenie, że nasza pociecha jest już zdrowa i może wracać do normalnego funkcjonowania. Mimo wszystko powrót do szkoły i przedszkola nie powinien następować bezpośrednio po zakończeniu przyjmowania antybiotyku, gdyż osłabiony układ odpornościowy jest bardziej podatny na różnego rodzaju infekcje. Dlatego najlepiej stopniowo przyzwyczajać dziecko do wychodzenia z domu i przebywania między ludźmi, np. najpierw udając się na półgodzinne spacery. Rozpoczynamy to jednak nie wcześniej niż 3 dni po zakończeniu antybiotykoterapii. W konsekwencji dziecko wróci do szkoły lub przedszkola najwcześniej tydzień po antybiotyku. Czytaj również: Antybiotyki i ich działanie oraz stosowanie u dzieci
Zapalenie oskrzeli Pediatria Antybiotykoterapia Wysypka Dziecko Oskrzela. Paweł Żmuda-Trzebiatowski. 74 poziom zaufania. szanowny Panie, przykro mi ale nie jestem w stanie stwierdzić tego przez internet, być może to wysypka wirusowa. Odpowiedź udzielona automatycznie. Poniżej znajdziesz do nich odnośniki: witam. mój syn dostaje od
Pytanie o to, kiedy puścić dziecko do przedszkola po chorobie i przyjmowaniu antybiotyków, dręczy wielu rodziców. Problemem jest również kwestia posyłania dziecka do przedszkola w czasie przeziębienia, na które dzieci cierpią bardzo często. Przeciętnie, dziecko w wieku około czterech lat choruje nawet raz w miesiącu i niestety raczej trudno tego uniknąć. Maluchy chorują jeszcze częściej, jeśli chodzą do przedszkola. Niestety trzeba przyznać, że mimo tego, że chodzenie do przedszkola wpływa pozytywnie na dziecięcy rozwój, przyczynia się do częstszych chorób. W grupie dzieci choroba rozprzestrzenia się bardzo szybko i nie sposób uniknąć tego, że gdy jedno dziecko zachoruje, prędko chorują wszystkie maluszki, które bawią się z chorym. W związku z tym, że chorób dziecka nie można uniknąć, trzeba nauczyć się radzić sobie z dziecięcymi infekcjami i wiedzieć, kiedy jest odpowiedni moment, żeby maluch został w domu, a kiedy żeby poszedł do przedszkola po antybiotyku. Depositphotos Czy puścić dziecko do przedszkola w czasie choroby? Jeśli dziecko kicha, kaszle albo odczuwa jakiekolwiek objawy początków infekcji, powinno zostać w domu. Przede wszystkim, żeby szybciej wyzdrowieć, a poza tym, żeby nie narażać na chorobę innych dzieci. Maluch powinien wtedy dużo pić. Możesz mu podawać na przykład wodę z cytryną i miodem albo sokiem malinowym lub napar z lipy, który działa rozgrzewająco i przyspiesza leczenie. Nie zmuszaj dziecka do jedzenia, ponieważ w czasie choroby może mieć gorszy apetyt. Podawaj maluchowi potrawy, które lubi, ale pamiętaj, że jedzenie powinno być lekkostrawne i nie za mocno przyprawione. Jeżeli choroba dopiero się zaczyna, maluch może się bawić i nie musi leżeć w łóżku, jednak gdy będzie czuł się gorzej, powinien odpoczywać i wygrzewać się. Pozwól maluchowi spać, tyle ile potrzebuje i odpoczywać ile chce. Nie zapominaj o tym, żeby często wietrzyć dziecięcy pokój i nie przegrzewać pomieszczeń, w których dziecko przebywa. Wbrew pozorom, zbyt wysoka temperatura pokoju nie wpływa dobrze na proces leczenia. Do lekarza powinniście się udać, jeżeli choroba nie ustępuje po 1 – 2 dniach albo mimo domowego leczenia dziecko czuje się gorzej. Antybiotyk a przedszkole Podobnie jak w czasie choroby, podczas której dziecko nie bierze antybiotyku, tak samo w czasie przyjmowania antybiotyku albo jakichkolwiek leków, dziecko nie powinno chodzić do przedszkola. Maluch podczas infekcji i przyjmowania antybiotyków jest osłabiony i powinien zostać w domu, żeby szybko wyzdrowieć. Wielu rodziców martwi się, że jeśli dziecko przez dłuższy czas nie będzie chodziło do przedszkola, odzwyczai się od niego, jednak nie powinien to być argument, który przemawia za wysyłaniem dziecka do przedszkola, gdy nie jest jeszcze całkiem zdrowe. Kiedy puścić dziecko do przedszkola po antybiotyku? Jeżeli maluch nie wyzdrowieje całkowicie, absolutnie nie powinien chodzić do przedszkola. Po chorobie dziecko powinno zostać w domu jeszcze przez co najmniej dwa dni, żeby wyzdrowieć i nabrać sił po chorobie. Szczególnie po kuracji antybiotykami, dziecko powinno zostać w domu przez dłuższy czas. Pamiętajcie, że jeśli dziecko pójdzie do przedszkola zbyt wcześnie, ze względu na osłabienie i ponowny kontakt z bakteriami i wirusami, po kilku dniach zachoruje ponownie. W związku z tym, lepiej przytrzymać malucha dłużej w domu i dopilnować, żeby całkowicie doszedł do siebie po chorobie. W tym czasie uważnie obserwuj dziecko i sprawdzaj, czy dobrze się czuje. [Zdjęcie główne: Depositphotos]Dzis już odstawiłam. Po tym antybiotyku ilość kup wzrosła do 5-6 dziennie, ostry zapach mają bardzo. Czy mocz po antybiotyku sie zmienia na bardziej ostry? Dodam, że pupa piękna, tylko ta cipka straszna ! Nie wygląda to na uczulenie, ale moge się mylić. Wcześniej używalismy. N, 17-06-2007 Forum: Zdrowie dziecka - MEGA odparzenie
To częsty dylemat młodych rodziców: co robić, gdy dziecko wymiotuje po antybiotykach? Czy podawać lek ponownie? W jaki sposób wymioty wpływają na przebieg antybiotykoterapii? Wymiotowanie po antybiotykach to częsta przypadłość u dzieci. Antybiotykoterapia wymaga utrzymywania stałego poziomu leku we krwi, dlatego istotne jest rozważenie ponowienia dawki leku, jeśli wymioty wystąpiły do 30 minut od jego podania. Wzmożone wymioty po każdej dawce leku i/lub występowanie obrzęków i bólów brzucha u dziecka wymagają natychmiastowego zaprzestania podawania antybiotyku i kontaktu z lekarzem prowadzącym. Dziecko zwymiotowało antybiotyk: dlaczego? To, że dziecko zwymiotowało antybiotyk może być powodowane wieloma przyczynami. Należą do nich: nie w pełni dojrzały przewód pokarmowy u niemowląt; gorzki smak lekarstwa; zbyt duży rozmiar tabletki lub nietolerowana przez niektóre dzieci konsystencja zawiesiny; nadwrażliwość na jeden ze składników leku; stres spowodowany chorobą i/lub zażywaniem leku. Co robić gdy dziecko wymiotuje po antybiotyku? Antybiotykoterapii u dzieci często towarzyszą wymioty. W większości przypadków nie ma powodów do niepokoju, jednak nie oznacza to, że należy torsje bagatelizować. Antybiotyki to leki o wyjątkowo silnym działaniu, których zadaniem jest unicestwienie bakterii powodujących stan chorobowy. Jednym z ich skutków ubocznych jest jednak niszczenie też “dobrej” flory bakteryjnej. W celu jej odbudowania zaleca się stosowanie preparatów osłonowych, zawierających szczepy bakterii naturalnie kolonizujących układ pokarmowy dziecka. Aby jednak taki preparat miał szansę zadziałać, należy go podawać w odstępie co najmniej dwóch godzin od dawki antybiotyku. Jeśli dziecko zwymiotowało po antybiotyku, przede wszystkim należy sprawdzić, czy w wymiocinach znajduje się lekarstwo i wykluczyć występowanie krwi. W przypadku antybiotyków w postaci zawiesin może być jednak trudno odróżnić lek od treści żołądkowej. Wówczas należy sprawdzić, czy w ulotce leku napisane jest, jak długo wchłania się antybiotyk. Standardowo przyjmuje się, że jest to około 30 minut. Jeśli torsje wystąpiły późnej, istnieje duże prawdopodobieństwo, że lek już działa. Jednak to, kiedy zaczyna działać antybiotyk zależne jest od bardzo wielu czynników: począwszy od substancji aktywnej, poprzez wiek i wagę dziecka, a także spożyte wcześniej posiłki. Zwymiotowany antybiotyk: czy podać ponownie dawkę? Ponowne podanie antybiotyku, kiedy ten został już wchłonięty przez organizm dziecka, może doprowadzić do zwiększonego stężenia leku we krwi. To z kolei może być przyczyną powstania skutków ubocznych wynikających z przedawkowania. Dlatego jeśli mamy wątpliwości co do tego, ile czasu upłynęło od podania leku i czy zdążył się on wchłonąć, najlepiej zadzwonić do lekarza prowadzącego. Jeśli nie jest to możliwe, bezpieczniej będzie odczekać do kolejnej godziny podania leku. Jednoznaczną sytuację mamy wyłącznie wtedy, kiedy w treści żołądkowej był widoczny zwymiotowany antybiotyk w całości lub torsje nastąpiły niemal bezzwłocznie po podaniu leku. W takim przypadku podanie kolejnej tabletki będzie najlepszym rozwiązaniem. Należy jednak pamiętać, że torsje mogły wywołać stres u malucha. Dobrą praktyką jest ukojenie dziecka i podanie czegoś słodkiego (np. wody z miodem lub nawet kostki czekolady) przed ponowną dawką leku. Antybiotykoterapia u dzieci: o tym nie zapomnij Opakowania antybiotyków najczęściej zawierają dokładną liczbę tabletek przeznaczonych do pełnej kuracji. Jeśli zdecydujesz się podać dziecku ponowną dawkę po torsjach, warto skonsultować się z lekarzem celem przepisania kolejnego opakowania leku. W przeciwnym wypadku kuracja może być nieskuteczna ze względu na zbyt małą ilość przyjętych dawek. Nie podawaj nigdy preparatów osłonowych wraz z antybiotykiem – zawarte w nich bakterie zostaną zneutralizowane przez działanie leku. Odstęp między dawką antybiotyku a probiotyków powinien wynosić ok. dwóch godzin. Jeśli w trakcie przyjmowania antybiotyku u dziecka wystąpią obrzęki, silne bóle brzucha, biegunka czy niekontrolowane i długotrwałe torsje – koniecznie skontaktuj się z lekarzem. Źródła: General advice about antibiotics, Medicines for Children, Royal College of Paediatrics and Child Health.
Zmiany skórne u dziecka a uczulenie na antybiotyk – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska Wysypka na szyi przy antybiotykoterapii – odpowiada Lek. Tomasz Budlewski Wysypka po antybiotyku na skórze – odpowiada Lek. Mateusz Siwek#1 Witajcie, moja 7 miesięczna niunia miała początkowe zapalenie oskrzeli podawałam zapisany antybiotyk amoksiklav, teraz jak już jest koniec podawania ma straszanie czerwoną pupkę:-(smarowałam sudocremem i maścią alantan dermoline także kartoflanką jednak mało skuteczne. Podpowiedźcie co wy robicie? reklama #2 Ale to jest odparzenie czy rumień ? pojawiło się gdzieś jeszcze? bo jak rumień to może być rekacja alergiczna na antybiotyk Mój 2 letni synek dostał właśnie po amoksycylinie pokrzywki takiej mocno czerwonej ale u niego się to rozprzestrzeniało była to reakcja na pupie też bo może to alergia na antybiotyk te z rodzinny pencylin są bardzo allergenne, charekterystyczne jest to że uczulenie pojawia po skończonej kurcji zwykłe odparzenie to mycie wodą samą , odtawienie chuteczek nawilżanych , mąka kartoflana w bardzo cieżkich przypadkach z rankami to termentiol punktowo czyni nas zawsze działało. #3 u nas na solidne odparzenia dawał radę tylko Bepanthen polecony przez panią w aptece. Czerwona pupa może być od jakiegoś składnika w antybiotyku lub czegoś innego co dzidzia zjadła np. moja dziś dostała pierwszy raz soczewicę i od razu czerwona pupa z drobnymi krostkami! #4 ja polecam na takie skrajne sytuacje tormentiol... nam zawsze pomagał, ale najwazniejsze zeby zbyt dlugo nie stosować no i brudzi ciuszki w razie gdy coś się wydostanie spod pieluszki ale najważniejsze też to żebyś teraz dużo wietrzyła malutkiej pupcię #5 u nas po baktrimie wychodziła na pupie zawsze taka plama czerwonawa wypukła to było lata temu i okazało sie ze to uczulenie nalek potem nigdy juz go nie dostał jak to zauwazylismy ze to za kazdym razem po tym leku wychodzi #7 Termentiol i Bepanthen-polecam. No i mycie pupy wodą i żelem do mycia dziecka przy każdej zmianie pieluszki. Nam pomogło jak córa dostała uczulenia i wyszło to jako taka pokrzywka na pupie reklama #8 Droga Mamo, to nie temat z mojego Forum, ale jestem trochę zaniepokojona podpowiedziami innych Mam. Nie należy się straszyć (reakcja alergiczna na antybiotyk, któa choć po penicylinach jaką jest amoksilkav jest stosunkowo czestsza niż po innych antybiotykach, to po pierwsze zdarza się rzadko, po drugie reakcje są uogólnione, a nie zmany skórne w jednym miejscu!!! ). trzeba mysleć, o tym co jest najczęstsze, najczęściej natomiast po leczeniu antybiotiem w okolicy pieluchy zdarza się tzw. wyprzenie drożdżakowe / kandydoza. Antybiotyk zabija bakterie te dobre ze skóry i te złe (powodujące infekcje), tak więc grzybki z rodzaju Candida, które naturalnie wystepują na skórze w okolciy plciowej lub na błonach śłuzowych jamy ustnej lub okolic odbytu, maja nagle więcej miejsca do życia. Poza tym pielucha to taki inkubator dla grzybów: ciepło, mokro i pełno pożywienia (mocz i kał są świetną pożywką dla bakterii). Okolica pielucszkowa ma NAJCIEŃSZA skóre z całego ciała i trzeba bardzo ostrożnie używać tu leków / prepatów, bo wszytsko się wchłania do organizmu. Poz atym skóra jest tu tak cieńka, że nie należy stosować tłustych kremów i maści (jak Tormentiol,który raczej nie powinien być stosowany u niemoląt) Proponuję: - nie myć za często !!! w ciagu dnia chusteczki do przecierania, a mycie wodą 1 max 2 x dziennie, najelpiej samą wodą, bez mydeł (są drażniące, kal można usuwać oliwką, ale z zasady im mniej kosmetyków do mycia w tej okolicy tym lepiej), chyba że mydła typu SYNDET (LIPIKAR, OILATUM< ADERMA) - czestą zmianę pieluchy, a przed kąpielą i w ciagu dnia "wietrzenie" kilka minut tej okolicy - przy zmianie pieluchy i po kąpieli okolice można osuszać papierem toaletowym - Wypróbuj zwykły Clotrimazol krem 2-3 x dziennie przez 5-7 dni; jak nie będzie lepiej można spróbować leczenia kremem PIMAFUCORT 2 x dz 3 dni potem 1 x dziennie 3 dni, stosując go BARDZO cieńko - warto stosować tez tzw. kremy barierowe w tej okolicy,które chronia skórę przed rażniącym działaniem moczu i kału, np. Mustela krem barierowy, czy Bepanthen Pozdrawiam ! Ostatnia edycja: 28 Marzec 2013
Wt, 27-12-2011 Forum: Zdrowie małego dziecka - brak apetytu- po antybiotyku, ząbkowanie brak apetytu Witam i proszę o pomoc! moja 2,5 miesięczna córka trafiła do szpitala z infekcją górnych dróg oddechowych. przebywałyśmy tam 10 dni. dostawała w tym czasie antybiotyk oraz inhalacje. w szpitalu wyjątkowo dopisywał jej apetyt
Wysypka przy mononukleozie może być efektem zastosowanych leków Fot. SecondSide / Opublikowano: 11:44Aktualizacja: 16:23 Mononukleoza, nazywana potocznie chorobą pocałunków, to jedna z najczęściej występujących chorób zakaźnych. Wywołuje ją wirus Epsteina-Barr (EBV), który przenosi się przez ślinę chorej osoby, dlatego łatwo można zarazić się pijąc ze wspólnego kubka lub dzieląc się jedzeniem. Jeśli u dziecka lub nastolatka pojawią się objawy przypominające anginę, bardzo możliwe, że jest to właśnie mononukleoza. Mononukleoza zakaźna – co to takiego? Jak można zarazić się mononukleozą?Mononukleoza – objawy u dorosłychObjawy mononukleozy u dzieciWysypka przy mononukleozieMononukleoza – diagnostyka Leczenie domowe mononukleozyMononukleoza – leczenie farmakologiczne Mononukleoza w ciążyMononukleoza – powikłania Mononukleoza zakaźna – co to takiego? Mononukleoza zakaźna (MZ) to choroba spowodowana infekcją wirusa Epsteina-Barr (EBV, inaczej Human herpesvirus 4 – HHV-4), należącego do rodziny Herpesviridae. Został on zidentyfikowany w 1964 roku przez brytyjskiego patologa i wirusologa Michaela Epsteina i Yvonne Barr oraz współpracownika Berta Achonga. Związek wirusa z mononukleozą zaobserwowano cztery lata później, w roku 1968, gdy wirus EBV został wyizolowany ze śliny chorych na mononukleozę. Pierwszy opis mononukleozy pochodzi z lat 80 XIX wieku. Przedstawili go Nil Filatov i Emil Pfeiffer, nazywając chorobę gorączką gruczołową. Dziś często mówi się na nią angina monocytowa, ze względu na podobieństwo objawów obu chorób, choć angina wywoływana jest przez bakterię, a mononukleoza przez wirusa. Uważa się, że nawet 90-95 proc. osób dorosłych zetknęło się w ciągu życia z wirusem EBV, stając się jego nosicielem, ale jednocześnie po przechorowaniu zyskując odporność na całe życie. Łączna zapadalność na mononukleozę zakaźną wynosi 50 przypadków na 100 000 osób rocznie. Jak można zarazić się mononukleozą? Wirus EBV przenosi się drogą kropelkową wraz ze śliną osoby chorej, w której utrzymuje się nawet do 6 miesięcy po zachorowaniu. Na mononukleozę najczęściej chorują dzieci w wieku przedszkolnym, które wkładają do ust wspólne zabawki oraz nastolatkowie, gdy rozpoczyna się okres dojrzewania, dlatego też o mononukleozie mówi się jako o chorobie pocałunków. Do zakażenia może dojść w wyniku transfuzji krwi, przeszczepu szpiku kostnego i przeszczepu narządów. Natomiast samo przebywanie z osobą chorą w tym samym pomieszczeniu nie prowadzi do zakażenia. Mononukleoza występuje w równym stopniu u mężczyzn jak i kobiet, a zakażenia nie wykazują sezonowości. Wirus mononukleozy wnika do komórek nabłonka błony śluzowej jamy ustnej i gardła i zakaża limfocyty, po czym rozprzestrzenia się po całym organizmie. Okres inkubacji (czas między złapaniem wirusa a wystąpieniem objawów) wynosi średnio od 4 do 8 tygodni (30-50 dni). Czas ten może się wydłużyć w niektórych przypadkach nawet do półtora roku. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z Twoim mikrobiomem, 30 saszetek 139,00 zł Odporność Naturell Omega-3 500 mg, 240 kaps. 30,00 zł Odporność Iskial MAX + CZOSNEK, Suplement diety wspierający odporność i układ oddechowy, 120 kapsułek 42,90 zł Zdrowie intymne i seks, Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z SOS PMS, 30 saszetek 139,00 zł Odporność Naturell Uromaxin + C, 60 tabletek 15,99 zł Mononukleoza – objawy u dorosłych Mononukleoza może przebiegać z różnym nasileniem objawów. U dzieci zazwyczaj jest bezobjawowa lub skąpoobjawowa. U dorosłych może dawać zestaw charakterystycznych objawów, choć mononukleoza pełnoobjawowa dotyczy przede wszystkim osób w przedziale wiekowym 15-25 lat. Objawy mononukleozy w okresie młodzieńczym i u osób dorosłych są nieswoiste i przypominają przeziębienie lub grypę. Utrzymują się średnio przez okres 16 dni, podobnie jak w przypadku innych zakażeń wirusowych. Chorzy są osłabieni, zaczynają skarżyć się na złe samopoczucie, zmęczenie, bóle głowy, mięśni i stawów. Po kilku dniach pojawia się wysoka, dochodząca do 40 stopni gorączka, która może utrzymywać się przez 10-14 dni. Zwykle towarzyszy jej zapalenie gardła i migdałków, na których pojawia się biało-żółty nalot i krwawe wybroczyny. Chory ma problem z przełykaniem a nawet mówieniem, wyczuwalny jest też przykry zapach z ust. Zakażony skarży się na bolesność węzłów chłonnych (szyjnych, pachowych lub podżuchwowych), które mogą przybrać rozmiar orzecha włoskiego. Dochodzi do powiększenia śledziony i wątroby, rzadko do żółtaczki. Głównym objawom może towarzyszyć brak apetytu, ból brzucha, nudności i biegunka. U około 5 procent chorych, zwykle w drugim tygodniu choroby pojawia się osutka skórna – plamista wysypka na skórze i błonach śluzowych tułowia i kończyn. Objawy mononukleozy u dzieci Mononukleoza u dzieci daje podobne objawy jak u dorosłych, choć z reguły przebiega łagodniej. Dziecko staje się markotne, traci apetyt, jest zmęczone, może narzekać na bóle różnych części ciała – rąk, nóg i pleców. Najbardziej stałym symptomem mononukleozy u dzieci jest długo utrzymująca się gorączka/stan podgorączkowy, powiększenie obwodowych węzłów chłonnych i stan zapalny gardła. Charakterystycznym objawem choroby u dzieci jest wysypka plamisto – grudkowa, czasem przypominająca zmiany pokrzywkowe. Częstszym objawem u dzieci niż u dorosłych jest też obrzęk powiek, łuków brwiowych i nosa (tzw. objaw Glanzmana). Natomiast objawy takie jak: nalot na migdałkach podniebiennych, powiększona śledziona czy wątroba występują rzadziej. Rozpoznanie mononukleozy u dzieci jest trudne, ponieważ obraz choroby w tej populacji jest niejednoznaczny i niejednorodny. Wysypka przy mononukleozie Wysypka przy mononukleozie może być zarówno jednym z objawów choroby, jak i skutkiem ubocznym podjęcia niewłaściwego leczenia. Zastosowanie antybiotyków – amoksycyliny czy ampicyliny (penicyliny) w przypadku mononukleozy może prowadzić do wystąpienia rumienia wielopostaciowego. Powstająca wysypka pojawia się najczęściej na kończynach w postaci zmian rumieniowo-obrzękowych oraz pęcherzyków wypełnionych płynem surowiczym, które pękają i tworzą nadżerki. Drugim niepożądanym efektem antybiotykoterapii jest rumień guzowaty – choroba tkanki podskórnej, w której powstają bolesne w dotyku, ciepłe, czerwone guzki. Zmiany te pojawiają się na przedniej stronie kończyn, pośladkach, udach, głowie i tułowiu. Guzy zazwyczaj rozpadają się w ciągu 2–9 tygodni po ustąpieniu mononukleozy. Wysypka zanika stopniowo wraz z odstawieniem antybiotyków i wyleczeniem innych objawów mononukleozy. Proces leczenia wysypki należy wspomóc odpowiednią pielęgnacją skóry. Preparaty do mycia ciała nie powinny zawierać środków drażniących i wysuszających (np. SLS, alkoholu, parabenów), natomiast warto stosować produkty zawierające emolienty, a w kąpieli zastosować krochmal o działaniu łagodzącym. Dobrze jest zakładać przewiewną, bawełnianą odzież, by skóra mogła szybciej się regenerować. Zmienione chorobowo miejsce nie powinno być tarte ręcznikiem, drapane oraz wystawiane na zbyt ciepłe lub zbyt zimne powietrze. Mononukleoza – diagnostyka Mononukleoza zakaźna jest trudna do rozpoznania, szczególnie na początku choroby, gdy objawy są nieswoiste. Chorobami, które należy wykluczyć w postępowaniu diagnostycznym, a które dają podobne objawy są: angina paciorkowcowa, pierwotne zakażenie cytomegalowirusem (CMV) i innymi herpeswirusami (HSV 6) oraz toksoplazmoza. Badania diagnostyczne mononukleozy obejmują: Morfologię krwi z rozmazem, w której już w pierwszym tygodniu obserwuje się wzrost całkowitej liczby białych krwinek (leukocytoza), zwiększony odsetek limfocytów (charakterystyczne dla mononukleozy są limfocyty atypowe, tzw. mononuklearne) oraz zmniejszenie liczby płytek krwi. Przeciwciała heterofilne wykrywane za pomocą aglutynacyjnych testów lateksowych. Obecność typowych objawów mononukleozy, odchyleń w morfologii krwi oraz pozytywny wynik testu na obecność przeciwciał heterofilnych potwierdza rozpoznanie. Badania czynności wątroby za pomocą oznaczenia enzymów wątrobowych – aminotransferaz AspAT i AIAT, których aktywność wzrasta na skutek uszkodzenia wątroby. Swoiste przeciwciała wobec antygenów EBV. Obecność przeciwciał IgM świadczy o trwającej infekcji. Z kolei przeciwciała IgG informują o przebyciu zakażenia w przeszłości. Badania wykonane we wczesnym stadium choroby mogą nie wykazać jeszcze obecności przeciwciał, wówczas trzeba je powtórzyć w późniejszym okresie. W diagnostyce mononukleozy pomocne może być badanie USG jamy brzusznej, za pomocą którego można zaobserwować powiększenie wątroby i śledziony. Leczenie domowe mononukleozy Naukowcom nie udało się dotychczas opracować szczepionki na mononukleozę, a jej leczenie jest głównie objawowe. Choremu zaleca się pozostanie w łóżku i nieprzemęczanie się. Zimne okłady mogą pomóc w walce z wysoką temperaturą, a olejki eteryczne rozpylone w pomieszczeniu polepszą oddychanie. Nie należy zapominać o zdrowym odżywianiu: dieta powinna być lekkostrawna, białkowo-węglowodanowa, bogata w witaminy i minerały. Chory powinien zadbać o odpowiednie nawodnienie, zwłaszcza w ostrym okresie choroby z towarzyszącą gorączką. Aktywność fizyczna powinna być ograniczona w pierwszym miesiącu od początku choroby, aby nie doszło do pęknięcia powiększonej śledziony. Mononukleoza – leczenie farmakologiczne W mononukleozie stosowane są leki przeciwbólowe, przeciwgorączkowe i przeciwzapalne, czasem hepatoprotekcyjne. Leki te hamują proces zapalny w gardle i zmniejszają ból. Stosowanie antybiotyków jest zasadne tylko w przypadku wystąpienia nadkażenia bakteryjnego. Leki przeciwwirusowe nie są zalecane w leczeniu mononukleozy, ze względu na brak dowodów na ich korzystne działanie. W ciężkich przypadkach stosuje się kortykosterydy (grupa leków o silnym działaniu przeciwzapalnym, przeciwalergicznym i immunosupresyjnym) zapobiegające wystąpieniu powikłań. Mononukleoza trwa zwykle 3-4 tygodnie i zazwyczaj ustępuje samoistnie. Rekonwalescencja może jednak zająć wiele czasu. Dzieci po wyleczeniu potrzebują około miesiąca, by całkowicie dojść do siebie. U dorosłych zespół przewlekłego zmęczenia może utrzymywać się nawet przez 6 miesięcy. Węzły chłonne mogą być powiększone przez okres połowy roku, natomiast powiększona wątroba przez miesiąc. Istnieje stosunkowo mało badań dotyczących przebiegu mononukleozy w ciąży i wpływu choroby na zdrowie matki i płodu. W przeprowadzonych w latach 80. obserwacjach nie odnotowano zależności między mononukleozą w czasie ciąży a wadami wrodzonymi płodu, wczesnym porodem czy niską masą urodzeniową. Przeciwstawne wyniki otrzymano w badaniu Anne Eskilt i wps. z 2005 roku, w którym kobiety z mononukleozą miały krótszy okres ciąży, a dzieci rodziły się z mniejszą masą urodzeniową w porównaniu do kobiet zdrowych. Natomiast większość badań jest zgodnych co do faktu, iż mononukleoza nie ma wpływu na zwiększoną śmiertelność płodu. Co ciekawe, zaobserwowano też związek między objawami depresji w ciąży, a występowaniem mononukleozy. W czasie ciąży mononukleoza może przebiegać zarówno bezobjawowo, jak i pełnoobjawowo. Największe ryzyko dla dziecka związane jest z występującą u matki infekcją, uszkodzeniem narządów oraz gorączką. Wysoka temperatura ciała może powodować poronienie (w pierwszej połowie ciąży), wady wrodzone (w trzecim trymestrze ciąży) i przedwczesny poród. Kobieta w ciąży nie powinna przyjmować żadnych leków bez konsultacji z lekarzem prowadzącym. Aby zmniejszyć gorączkę, bóle ciała lub głowy w czasie ciąży dozwolony jest paracetamol, natomiast nie można stosować ibuprofenu. Kluczowy dla kobiet w ciąży z mononukleozą jest również odpoczynek i odpowiednie nawodnienie. Mononukleoza – powikłania Powikłania po mononukleozie występują rzadko (dotyczą około 20 proc. chorych), ale są poważne. Mononukleoza może doprowadzić w 2-3 tygodniu choroby do pęknięcia powiększonej śledziony, na co może wskazywać ból w lewej górnej części brzucha, osłabienie, mdłości lub poty. W takim przypadku konieczna jest szybka interwencja chirurgiczna, ponieważ często stan ten zagraża życiu. Wśród powikłań wymienia się nadkażenia bakteryjne, nadżerki i owrzodzenia narządów płciowych, zaburzenia neurologiczne (zapalenie mózgu i opon mózgowo-rdzeniowych) i hematologiczne (małopłytkowość, niedokrwistość), niedrożność dróg oddechowych. U 80 proc. chorych dochodzi do stanu zapalnego wątroby. Przechorowanie mononukleozy jest czynnikiem ryzyka wystąpienia niektórych nowotworów, chłoniaka Burkitta. U osób z osłabioną odpornością (np. chorych na AIDS) może rozwinąć się bardzo groźny zespół limfoproliferacyjny. Może on poprzedzać rozwój takich chorób jak chłoniak i limfocytarne śródmiąższowe zapalenie płuc. Bibliografia: K. Leś, M. Przybylski, and B. Łazińska, “Diagnostyka laboratoryjna mononukleozy zakaźnej u chorych leczonych ambulatoryjnie”, Postępy Nauk Med., vol. XXVIII, no. 4, pp. 42–47, 2015. Rajewski Paweł i wsp., “Mononukleoza zakaźna — opis przypadku”, Forum Med. Rodz. , vol. 9, no. 4, pp. 344–347, 2015. A. Eskild, A. L. Bruu, B. Stray-Pedersen, and P. Jenum, “Epstein-Barr virus infection during pregnancy and the risk of adverse pregnancy outcome”, BJOG An Int. J. Obstet. Gynaecol., vol. 112, no. 12, pp. 1620–1624, 2005, doi: Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Patrycja Nawojowska Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy
Serce mi się ściska za każdą łychą antybiotyku podawanego NIEPOTRZEBNIE. Pytałam lekarki, kazała podawać 7 dni, ale chciałabym chociaż zmniejszyć dawkę – ma 20 ml Amotaksu na dobę. Czy rzeczywiście większą krzywdę robi się przerywając lub zmniejszając dawkę niż męczenie dziecka antybolem całe 7 dni??
Temat: Dziwna wysypka (4) Dziwna wysypka Witam, córka od dłuższego czasu ma dziwne zmiany skórne na udach. Byłam u lekarzy jeden ze alergia a drugi że to liszajec, jest po antybiotyku i specjalnych masciach a to nadal nie schodzi, juz od miesiąca nie ma poprawy. W czwartek jadę znów do lekarza ale nie pokoi mnie to strasznie. Dodam że jestem w Uk. Proszę, może ktoś wcześniej miał z czymś takim doczynienia. Zdjęcie wrzucam. Pozdrawiam Dziwna wysypka Gość 2019-05-04 12:47:43Witam, córka od dłuższego czasu ma dziwne zmiany skórne na udach. Byłam u lekarzy jeden ze alergia a drugi że to liszajec, jest po antybiotyku i specjalnych masciach a to nadal nie schodzi, juz od miesiąca nie ma poprawy. W czwartek jadę znów do lekarza ale nie pokoi mnie to strasznie. Dodam że jestem w Uk. Proszę, może ktoś wcześniej miał z czymś takim doczynienia. Zdjęcie wrzucam. Pozdrawiam Dziwna wysypka Gość 2019-05-04 12:49:57Gość 2019-05-04 12:47:43Witam, córka od dłuższego czasu ma dziwne zmiany skórne na udach. Byłam u lekarzy jeden ze alergia a drugi że to liszajec, jest po antybiotyku i specjalnych masciach a to nadal nie schodzi, juz od miesiąca nie ma poprawy. W czwartek jadę znów do lekarza ale nie pokoi mnie to strasznie. Dodam że jestem w Uk. Proszę, może ktoś wcześniej miał z czymś takim doczynienia. Zdjęcie wrzucam. Pozdrawiam Mam teraz to samo-proszę napisz co to było i jak to leczyć. Jestem w Irl Dziwna wysypka Zobacz inne dyskusje Wysypka w okolicach odbytu Dzień Dobry,Mam od dłuższego czasu ok 2 lata taka wysypkę. Jestem na diecie... Co to może być ? Witam od jakiegoś czasu wychodzą mi takie zmiany skórne w różnych... Krostki w miejscu intymnym Cześć wszystkim od jakiś dwóch tygodnie pojawiły mi się krostki... co to może być - zmiany skórne na penisie proszę o pomoc Kliknij aby zobaczyć zdjęcie
pomocy, moje 9 mc dziecko 26 sierpnia z wymiotami trafiło do szpitala, po 3 dniach zostało wypisane do domu i jeszcze zwracało przez 4 dni. dostał antybiotyk, po 4 dniach został odstawiony bo dostał wysypki. teraz jest już dobrze, ale w szpitalu wyniki Aspat i alt były w normie teraz po usg stwierdzono lekko powiększoną wątrobę i alt 114, a aspat 161. pediatra dał skier do
#1 Czy Wasze dzieci miały uczulenie po antybiotyku Duracef? Jeśli tak to jak to wyglądało? Moje dziecko jest całe wysypane , małe czerwone krostki całe skupiska, dokładnie na całym ciele, podawałam 3 dni duracef i lekarz kazał odstawić ,ale nic się nie to kolejny lekarz z pogotowia nie potrafił powiedzić co że dziecko ma 2 latka i jest bardzo rozdrażnione i marudne mało zjada. BArdzo proszę o odpoweidzi. reklama #3 ania 77, czytałam o tym zanim napisałam swój post, ale to uczulenie , wysypka u mojego dziecka nie wygląda tak, jast raczej podobna troszke do odry, taka odropodobna, jak na tą chwilę widziało to dwóch lekarzy i żaden nie mógł powiedzić co to jest, ewentualnie uczulenie od antybiotyku. To wygląda okropnie, sama jestem przerażona, jutro idziemy do kolejnego lekarza, jak rozpozna coś to napewno tu napiszę. Miałam nadzieję że ktoś mi odpiszęekto miał podobne doświadczenia z tym antybiotykiem i jakimś uczuleniem, może jeszcze będą jakieś wypowiedzi. #4 Emko trzymaj się. Wiem przez co przechodzisz, bo pamiętam co czułam kiedy młodego wysypało. : Forum : Zdrowie dziecka wklejam ten link ale mam wrażenie że został on założony przez Ciebie A co do diagnozy to czasami lekarze widzą takie zmiany pierwszy raz na oczy i czasami nawet nie pamiętają, ze uczyli sie o tym na studiach. Mam nadzieję, że trafisz na takiego, który Ci pomoże i będzie potrafił zdiagnozować. #5 tak Aniu 77 to ja założyłam ten temat, szukam pomcy wszędzie, może jeszcze ktoś będzie mógł coś podpowiedzić. Mam nadzieję że to szybko przejdzie i zapomnimy o tym. Oby lekarz wiedział jutro jak to wyleczyć. #6 witam własnie wróciliśmy od lekarza, powiedział że prawie na 100 % to uczulenie od antybiotyku, ale dziś jak wstaliśmy to zauważyłam minimalną poprawę, tzn. troszeczkę jakby schodziło to uczulenie, lekarz tylko kazał częściej podawać wapno tzn. 3x 1 łyzeczka i 2x ketotifen i pokazać się za 2 dni. Jest mi trochę lepiej na sercu że chociaż jest minimalna poprawa. #7 Poprawa - to dobre wiadomości Emko. Oby całkowita poprawa nastapiła jak najszybciej. I żebyś jak najszybciej mogła o tym zapomnieć. Pzdr Ania #8 Witam, jestem nowa na forum, chciałabym się przywitać. Jestem mamą 2 chłopców (5 i 10 lat). Czytając notki przez Emka1 na temat uczulenia na duracef nie mogłam się nie wtrącić. Otóż mój młodszy synek miał dokładnie w tym samym czasie pokrzywkę, która wystąpiła 2 dni po odstawieniu już duracefu, który brał przez tydzień. Pokrzywka była na całym ciele do tego jeszcze opuchły rączki, nogi, twarz. Niestety trafiliśmy do szpitala, gdzie przez 5 dni dostawał sterydy. Na szczęście wysypka po prawie tygodniu ustąpiła, ale do tej pory jest na diecie, ponieważ lekarze nie wiedzą od czego mogło to być. Jedni potwierdzają, że na antybiotyk, inni z kolei zaprzeczają. Jestem bardzo ciekawa jak u Ciebie to wszystko się skończyło? Czy już wszystko w porządku? I co to właściwie było? Z góry dziękuję za odpowiedź. Pozdrawiam #9 czesc widze że wiecej jest maluchów z " niewiadomo z czym i skąd " My mielismy podobna akcje ....najpierw goraczka ..i lekko zaczerwinione gardło potem w tydzień 3 antybiotyki i na koniec wyladowalismy w szpitalu Podali mu kroplówe i nic niepomogło ...skorupa jak była tak została ...dziecko rozdraznione ...płaczliwe , nic niejedzace Zabrałam syna na własne życzenie do domu i zaczełam kapac w " fiolecie" po 3 dniach od powrotu wysypka zaczeła zanikać . do tej pory niewiem ...skąd i dlaczego Jasio brał : Augmentin , eurespal , klacid .... wiecej na nasz temat : pozdrawiam L4dy reklama #10 Czy Wasze dzieci miały uczulenie po antybiotyku Duracef? Jeśli tak to jak to wyglądało? Moje dziecko jest całe wysypane , małe czerwone krostki całe skupiska, dokładnie na całym ciele, podawałam 3 dni duracef i lekarz kazał odstawić ,ale nic się nie to kolejny lekarz z pogotowia nie potrafił powiedzić co że dziecko ma 2 latka i jest bardzo rozdrażnione i marudne mało zjada. BArdzo proszę o odpoweidzi. Mój synek ma własnie takie uczulenie,nie wiedziałam skąd sie wzieło byłam u lekarza z tym powiedziała,ze to moze byz reakcja na zaszczyk jaki dostał jak było u niego pogotowie,ale dziś zobaczyłam jeszcze wieksze plamki i weszłam na internet zobaczyć co pisza o nim i zobaczyłam wasze forum,uspokoiłam sie troche
Antybiotyk to fenomenalna broń w walce z bakteriami. Dzięki niej zarazki zwalcza się o wiele szybciej i znacznie skuteczniej. Niestety, to co ma plusy, ma również minusy. Jakie są skutki uboczne antybiotyków? Jak możemy im zapobiec? Jakie są najgroźniejsze działania uboczne po antybiotykoterapii? Zobacz film: "Ciekawe gry i zabawy dla całej rodziny" spis treści 1. Przyczyny skutków ubocznych 2. Jakie mogą być skutki uboczne antybiotykoterapii? 1. Przyczyny skutków ubocznych Skutki uboczne antybiotykoterapii biorą się z nieprawidłowej diety podczas przyjmowania leków, niestosowania się do zaleceń lekarza, pomijania dawek, niestosowania probiotyków, kończenie kuracji wcześniej, a także spożywanie alkoholu wraz z przyjmowaniem leków. Ponadto, sam antybiotyk jest tu winowajcą, gdyż niszczy nie tylko bakterie, które atakują nasz organizm, ale także te, które go chronią. Mogą pojawić się skutki uboczne podczas zażywania antybiotyków (123RF) 2. Jakie mogą być skutki uboczne antybiotykoterapii? • Grzybica pochwy, którą wywołuje osłabienie naturalnej flory bakteryjnej, a w szczególności pałeczek kwasu mlekowego, podczas antybiotykoterapii. Możemy zapobiec temu schorzeniu, przyjmując podczas kuracji probiotyki doustne lub dopochwowe. Warto również w tym okresie jeszcze staranniej dbać o higienę części intymnych. • Biegunka, pleśniawki i stany zapalne jelit, które są sprawką osłabienia flory przewodu pokarmowego podczas antybiotykoterapii. Chcąc zapobiec infekcjom grzybiczym tego typu, również warto przyjmować probiotyki. Pamiętajmy, że osłonę przewodu pokarmowego przyjmujemy dwie godziny po zażyciu antybiotyku. • Alergia – najczęstszą przyczyną wystąpienia reakcji alergicznych na antybiotyk jest zawarta w jego składzie penicylina. Jeżeli jakiekolwiek objawy nas niepokoją, pojawiła się wysypka, wystąpiły silne bóle lub zawroty głowy, należy skonsultować się z lekarzem. Najbardziej poważny może być w tym przypadku wstrząs anafilaktyczny, który może okazać się dla człowieka śmiertelny. Najpoważniejsze skutki uboczne w antybiotykoterapii: • uszkodzenie słuchu; • uszkodzenie działania nerek; • uszkodzenie układu nerwowego; • uszkodzenie wątroby; • toksyczne oddziaływanie na szpik kostny. polecamy.
